Hop Hop Taganga Style

Daar zijn we weer. Vanuit Taganga. Taganga is een vissersdorpje in het noorden van Colombia. Het is hier een warm tropisch klimaat en ze noemen het toeristisch. Het is in de bergen, heuvels en aan het Tayrona natuurpark. Kortom, een super mooie plek! De Lonely Planet raad het af om hier te komen, omdat het hier gevaarlijk is.......merken we niks van!

We zitten in een leuk hostel, van een Italiaanse man.

De eerste avond toen we aankwamen zijn we gelijk het dorpje in gelopen. De hoofdwegen hebben asfalt (of iets wat er op lijkt) en de zij- en tussen wegen zijn zand en grind. Taganga heeft een autovrije boulevard, waar het toeristisch lijkt. Klein en schattig. Iets van 6 restaurantjes, 10 winkeltjes en heel veel duikscholen. Overal straathonden, straatkatten en heel veel arme mensen (zwervers en straatverkopers). Gelukkig kunnen wij geen Spaans, dus aan ons kunnen ze niks verkopen. Lekker rustig.

De eerste dag gingen we naar het strand. Het zijn hier verschillende stranden in een baai, waar je met een bootje heen kunt. Natuurlijk is dat ook te voet te doen, maar niet aan te raden. Kort om wij deden dat te voet. Vorige week is er nog een vrouw van de klif afgevallen, dood. Gelukkig hadden wij onze bergen/klif outfit aan (lees bikini en slippers) dus er kon ons niks gebeuren. In de gloeiende hitte over de berg naar de andere kant van het strand, rotsen/stenen en kliffen. Wat een zware tocht. Kom je aan op Playa Grande......misschien zijn we verwend, maar zo heel grande was die niet. Overal strandtenten en eettentjes. Super lelijk en armoedig. Gewoon palen met golfplaten dakjes. Plastic stoelen en heel veel vliegen. Kortom, prima gezeten maar geen paradijs! Zo zijn we nog 3 bergen overgegaan en 3 stranden bezocht. Het eerste strand zat vol met vissers, Bjorn moest zelfs de vangst nog mee naar binnen trekken. En bij de laatste twee stranden waren we gewoon helemaal alleen. Super leuk! Ook moesten we weer terug, puffen en kreunen, maar dan is een Mojito cocktail wel dubbel en dwars verdiend.

Gisteren hebben we een top dag gehad. We gingen 2 bootduiken maken. We hadden er niet veel van verwacht. Maar ow mijn god, het was het mooiste wat we ooit gezien hadden. Overal koraal, overal vis. Zelfs de schattige kleine fel gekleurde vissen waren hier wel 60 cm groot. De sidderalen waren hier zo groot als een krokodil. Echt super mooi. Tussen de twee duiken door gingen we op een onbewoond eilandje even lunchen. Prima. Ik vroeg of ik nog even de boot op mocht om nog wat te doen, natuurlijk zeiden de mannen. Ging ik daar mijn haar staan borstelen en mijn gezicht met ''snoetepoetsers'' schoonmaken.......dat vonden ze toch maar raar. Ze zijn geen vrouwelijke duikers gewend denk ik hihihihi. Ook hadden we tijdens 1 duik super veel stroming op een stukje. We hielden elkaars hand vast, om elkaar niet te verliezen, en zo werden we over het koraal geduwd door de stroming, super super vet!

Vandaag.....tja vandaag. Er is hier een nationaal park, Tayrona park genaamd. Daar gaan allerlei tourtjes heen. Maar daar houden wij niet van. Dus wij gingen met het lokale vervoer. Meerdere busjes, overstappen enzo. We waren helemaal voorbereid. Althans voor de reis. Eenmaal in het park aangekomen, scheen je 2,5uur te moeten lopen in de jungle. Bergen op en af, overal boomstronken, wilde natuur en modder. Daar waren we dus niet op voorbereid. Netjes liepen we weer in onze bikini en op teenslippers. Ook de anti mug hadden we niet bij. Bjorn stootte zijn teen nog heel hard tegen een boomstronk, bloed en een open teen. Daar stond Tanja met der 'snoetepoetsers' (tja een haarborstel hielp hierbij niet veel). Gelukkig kwam er een Colombiaan voorbij een sterilon alcohol spray en pleisters....mmm waren hun beter voorbereid dan wij????Kortom, 2,5uur geploeterd en gezweet, 12 muggenbulten verder kwamen we uit op het mooiste strand van Colombia. Het is een paradijs!!!! Twee stranden, grote rotsformaties en overal palmbomen en bananenbomen. Echt een tropisch strand. Prachtig.

Ow, en toen de terug reis. Lopen was echt geen optie meer. Er gingen ook bootjes terug. Kleine speedbootjes. Ongeveer een uurtje. Nou, dat dan maar. Uiteindelijk bleven er maar mensen komen. Ze pasten er niet meer in, maar ze moesten mee. Uiteindelijk zaten we allemaal met een reddingsvest met 54 mensen in een speedbootje. Ook op de grond zaten mensen opgepropt. We waren zo zwaar, dat er een uur lang water over boord de boot in sloeg. Zijn wij vluchtelingen??? Gingen wij naar Lampedusa als een soort bootvluchteling??? Het leek er wel op.
We kwamen er allemaal kledder nat en heel opgelucht uit!!!!!!!

Kortom, avontuur hier. Lekker eten, lekker drinken, overal live music en gezelligheid. Wij vermaken ons hier wel. Super leuk badplaatsje!!

Morgen laten we onze koffers hier en gaan we voor 6 dagen dieper de natuur in met onze rugzakjes. Nu neem ik wel anti mug mee hoor......