Wildernis in Salento

Wouw, wat is het mooi hier.

Met een lange bochtige heftige busreis van 6 uur zijn we aangekomen in Salento. Een schattig klein dorpje, midden in de natuur, bergen en koffie valleien. Prachtig.

We hebben hier een hele pittige hike gedaan. We begonnen de ochtend vroeg, om 6:30 uur!!! We gingen in het dorp even een goed wandel ontbijt nuttigen. Mmmm granola, met vers fruit en verse yoghurt. Jammie. Na het stevige ontbijt waren we er helemaal klaar voor. Ja, we waren dit keer goed voorbereid. Dat ben je niet van ons gewend, maar overal leert men van. Onderweg zou er nergens iets te eten of te drinken zijn, dus we hadden een tas vol eten en drinken. Er zou heel veel modder zijn, dus we kregen van het hostel regenlaarzen. En we hadden truien bij, voor als het kouder zou worden! Kortom, kom maar op met die wandeling. Met een (Willy) Jeep werden we vanaf het dorpsplein naar het begin van de wandelroute gebracht. De jeep was erg vol, maar ze zeiden dat wij er gewoon bij konden. Ze bedoelde dus, achterop de rand staand.......levensgevaarlijk en kramp in mijn handen. Maar we zijn heel aangekomen.

Eenmaal bij de start van de trail aangekomen, gingen wij helemaal los. Banjeren door de modder, struikelen over boomstronken, tussen de weilanden en koeien steeds meer het bos in. Uiteindelijk liepen we midden in het oerwoud, allemaal kleine hangbruggen....wiebel de wiebel. En balken over het water. Nou heb ik vroeger op turnen gezeten, maar balkje lopen over water was voor Bjorn best een moeilijk karweitje. Zeker met zijn concentratieboog......

Uiteindelijk was het gewoon 3,5 uur in de modder omhoog lopen. Kortom, gebroken kwamen wij aan bij de Kolibrie Farm. Dat stelde niet veel voor. In de wilde natuur hier, zie je overal al Kolibries. Deze farm had gewoon veel lokdozen (suiker water) opgehangen en kon daardoor entree vragen en zichzelf Kolibrie Farm noemen. Tja, zo werkt dat hier. De farm had wel een mooi bankje en warme chocolade melk, nou wat wil een vrouw nog meer na 3,5uur ploeteren. Na de farm moesten we richting de top. Nou dat hakte er flink in. Wat een klim, soms zelfs met handen en voeten. Deze tocht is echt voor gevorderde.

Maar als je op een top bent, heb je 1: mooi uitzicht, en 2: hoef je alleen nog maar omlaag. Kortom, een happy feeling. Naar beneden ging als een trein. Geen modder meer, dus de laarzen gingen uit en onze Jezus Nikes gingen aan......wat waren mijn tenen daar blij mee!! Heerlijk gewandeld. Prachtige uitzichten. Mooi. En als kers op de taart een prachtig palmbomen bos. Dit zijn de hoogste palmbomen ter wereld, tot 80 meter hoog. Ze heten wax palmen. En ze hebben geen noten. Prachtig. Wat een mooie wereld is dit toch.

Uiteindelijk weer terug in ons dorpje, flink uitrusten en biertjes drinken. Overal pijn, blaren en lood in onze benen. Ja reizen is niet altijd fun. Het is nu een officieel lang weekend vrij voor de Colombianen. Dus het is hier erg druk en gezellig. Overal muziek, terrasjes, eten en drinken (je kunt het vergelijken met Elburg en Heusden). Overal handwerk, kleine galleries, echte koffietrucks en veel houtwerk huisjes. Hier en daar dansen we de Salsa en we eten hier heerlijke vis. Trouta. Dat is de lokale vis hier. Zooooooo lekker. De eerste avond bestelde ik in een tentje vis, en Bjorn chorizo worst (dat eten ze in heel Colombia veel). Maar mijn vis was zo lekker, dat we er de volgende dag weer heen gingen. Dit keer nam Bjorn ook de vis!!!

Ook staat Salento bekend om zijn koffie. We zijn (na een modderige wandeling van een uur) naar een koffie farm geweest. Echt van top tot teen is het koffie proces uitgelegd. Daar komt echt nog veel handwerk bij kijken. Eerst kregen we een kop moderne koffie. En daarna (na zelf de bonen te hebben geschild, gebrand en gemaald) dronken we de echte traditionele koffie. Mmmmmm wat een zachte en volle smaak. Heerlijk.

Er zijn hier allemaal leuke winkeltjes, dus ik heb weer allerlei troep kunnen kopen. Het dorpsplein is 1 grote gezelligheid. Voor de kinderen is er ook een “attractie”. Kleine nagemaakte Willy Jeeps, daar zitten de kinderen dan in, en een oud mannetje duwt hem een rondje over het plein. Het is zeg maar een draaimolen a la 1967. Humor. Ook lopen hier alle oude mannetjes in traditionele kleding. Een gebreide cape (soort van grote theedoek met een gat voor je hoofd) en een bijpassende kleur cowboy hoed! Mooiheid! Het dorp heeft auto`s, maar alle omgeving hieromheen waar we hebben gewandeld, gaat allemaal per paard. Er wordt zelfs vlak onder ons hostel een nieuw huis gebouwd. Al het materiaal wordt per paard vervoerd, ik vind dat echt zo zielig. Paarden met zakken cement op hun rug, slippend door de modder.....maar uiteindelijk ging het vroeger eeuwen zo!

Morgen weer verder. 1 nachtje in een niet zo boeiende stad. Het is een soort tussenstop. Wel hebben we een luxe hotel met ontbijt! Jippie jippie, zo aan toe!
xxxxxx

Oke nog even 1 ding toevoegen. We zijn net onze laatste avond hier nog even het dorp ingeweest. We moesten namelijk nog het lokale spelletje spelen volgens tripadvisor: Tejo. Kortom, wij naar het lokale buurthuis. Op internet hadden we gelezen, als je een biertje koopt, mag je mee doen. Zo doende.......het is een soort jeu de boule. Maar dan moet je je ijzeren schijf 20 meter ver weg gooien in de klei. Daar ligt op een ijzeren schijf buskruit, dus als je ijzer op ijzer gooit met het buskruit ertussen, krijg je harde knallen en vuurwerk. Super lache.....en raad eens wie er vuurwerk gooide!! Ja Ja....Ikke. kortom, er is een spel waar B niet zo goed in is. Daarna hebben we echt voor de derde keer onze favoriete vis Trouta op. Deze keer was de lekkerste. Met gesmolten kaas erop. En daarna zijn we in de lokale kroeg, met een zanger die ouderwetse nummers zong beland. Super lache. Ze drinken hier allemaal shotjes.....soort Ouzo. Daar zijn we vanavond ook maar aan begonnen...oh oh! Nou dag hoor......xxxxx