UYUNI! De zoutvlakte en zóveel meer....
Door: Tanja van Dijk
Blijf op de hoogte en volg Bjorn en Tanja
18 December 2016 | Bolivia, Uyuni
Wouw, we zijn helemaal onder de indruk!!!
Een aantal dagen geleden gingen we per vliegtuig vanuit La Paz naar Uyuni. Natuurlijk had de ticketmaster weer een goedkoop ticket gescoord.......en we kwamen in een klein oud Braziliaans vliegtuigje terecht. Met 15 Chinezen, en wij. De stewardess was er maar druk mee, en vertelde elke keer dat zij en de crew langs voor dit en dat. Maar die crew was er niet hoor, De stewardess wás namelijk de totale crew.
Na lekker wat turbulentie kwamen we na 50 minuten veilig aan in Uyuni.
We moesten gelijk een tripje regelen, want de volgende dag zouden we voor drie dagen naar de zoutvlaktes gaan. Dat regelen was zo gedaan, want Uyuni bestaat eigenlijk uit alleen maar touristenbureautjes en pizzeria`s.
De volgende ochtend na werderom (altijd hier in Zuid-Amerika) droog brood met jam liepen we naar ons vertrekpunt toe. Onze Toyota Landcruiser stond klaar en er zaten al 4 personen in. Dit waren de 4 personen waar we de komende dagen 24 uur per dag mee opgescheept zouden zitten. Een setje uit Frankrijk die rond de 26 jaar oud waren. En 2 meiden uit Engeland die rond de 33 jaar waren. We vertrokken richting de zoutvlaktes. Zoals gewoonlijk had ik me niet voorbereid, en ik dacht dat we alleen naar de zoutvlaktes zouden gaan, maar het was véél meer dan dat.
De zoutvlaktes: Het is een opgedroogd meer, ter grote van 180 bij 100km (half NL dus). Ze schrapen het zout eraf voor export, vooral naar Chili. Dan denk je, dan moet dat zout toch een keer opraken? Nee dus. Elke keer als het regent, gaan er mineralen werken/mengen en mixen en komt er weer een nieuwe zoutlaag op. Super vet. Nu is het probleem, dat het al meer dan een jaar niet heeft geregend......
Mídden op de zoutvlakte, was er een soort overkapping met zoutblokken waarvan tafels en stoelen zijn gemaakt. De tourguide had picknickboxen bij zich en we hebben daar heerlijk geluncht. Quinoa, verse groentes en salade. Lekker.
Daarna gingen we verder de zoutvlaktes op. Wát immens. Wát uitgestrekt....en wát wit. Het deed gewoon zeer aan je ogen. Met ons groepje was het ondertussen beregezellig. En de Fransen konden vloeiend Spaans, dus die konden alles vertalen. Handig. Het zout is op sommige plekken wel 5 meter dik!
Wat grappig is op de zoutvlaktes is dat je geen perspectief kunt zien, dus je kunt super geinige foto’s maken. Na prachtige én hilarische foto`s gingen we naar een eiland vol kaktussen. Het is nu een eiland. Maar vroeger toen dit meer nog een meer was, was het een koraal rif. Dat zag je ook, wij hebben een uur op het eiland gelopen, en het was gewoon een uur op oud droog koraal wandelen. Super speciaal!
Daarna hebben we nog de zonsondergang bekeken vanaf de zoutvlakte. Prachtig. Door de wolken kreeg de lucht zulke mooie kleuren. Wouw. Ook nog wat foto`s gemaakt, de chauffeur was een echte fotograaf, alle springfoto`s maakte hij precies op het goede moment, dat kunnen wij na 7 jaar reizen en springen voor de foto nog steeds niet. Meestal als wij dat zelf doen zijn we met de foto net te laat of nét te vroeg!
Daarna gingen we naar ons hostel voor onze 1e overnachting. In het midden van niks. Drie uur rijden over zout, dan zou je pas in de bewoonde wereld komen. Het hostel was gebouwd van zoutblokken. Alles was van zout, de tafels de krukken, zelfs het onderstel van het bed. Alleen de deuren waren van kaktushout. Super leuk. Daarna gezellig met z`n alle eten en kletsen. Top!!!!
De volgende ochtend kregen we om 05.00 uur al ons ontbijt. Daarna weer hup de auto in. Wat we daarna allemaal hebben gezien! Zó mooi. Bergen, vulkanen, meertjes, woestijnen, kaktusvelden, velden vol lama’s. Noem het op en we hebben het gezien. Door alle vulkanen zijn er hier heel veel mineralen in de grond. Dat geeft kleuren. Borax mineraal zorgt voor witte kleuren. Fosfaat mineraal zorgt voor rode kleuren. Koper mineraal zorg voor groene kleuren. Wouw wat kan de natuur mooi zijn. Elke meer had z’n eigen kleur of een combinatie van kleuren. Overal waar je keek waren flamingo`s. En Lama`s. En struisvogels. Genieten. Ondertussen gingen we ergens tussen de uitgespuwde rotsen van een oude vulkaan lunchen. Gewoon op stenen zitten in de natuur en lekker je kip en worteltjes naar binnen harken terwijl je een amazing uitzicht hebt. De tourguide regelde echt alles. Cola erbij. Daarna nog lekker verse ananas. Top.
Na de lunch gingen we verder het natuurpark in. We reden al uren op grind en los zand. En inderdaad de auto voor ons kreeg een lekke band. Maar dat was in tien minuutjes gefixt. We reden met ongeveer drie auto`s dezelfde route op dezelfde tijd. Ik weet wel waarom, want als er iets gebeurt kun je anders niks, er is hier geen telefoon signaal ofzo. Drie maanden geleden zijn er twee Belgische meisjes hier omgekomen, die auto kreeg ook een lekke band en ze sloegen over de kop. Aangezien alle auto`s liters benzine in jerrycans op het dak hebben (omdat je nergens kunt tanken) is het een groot ontploffingsgevaar. Gelukkig hebben wij niks engs meegemaakt, we hadden een lieve en rustig rijdende chauffeur.
We gingen hoger en hoger en uiteindelijk kwamen we aan bij ons hostel op 4280 meter hoogte. Het zou een simplistisch hostel zijn, met weinig faciliteiten. En inderdaad, er was niet eens wc papier, en er waren niet eens wc brillen. Maar dat terzijde. We kregen onze slaapzaal aangewezen, en onze tafel. Daar zaten we met z`n zessen. Er werd bier en wijn gescoord en het was een fantastische avond. Potje Skip-bo spelen, drinken, zingen en lachen. Top. Het was wel ijskoud, geen geïsoleerde muren ofzo. Dus we zaten allemaal met onze jas aan en muts op. Er was alleen stroom van 19.00 tot 21.00 uur, dus daarna zaten we heerlijk met onze zaklampen. Kletsen tot in de laatste uurtjes. En daarna met z`n allen naar bed, in je kleren vanwege de kou!!!!! Minimaal -10, maar in de winter (juni/juli aldaar) kan het zelfs oplopen tot -30 graden!
De volgende ochtend (om 04.00 uur) moesten we al aan het ontbijt zitten. Zo hoog in de bergen, in ‘the middle of nowhere’, krijgen we pannenkoeken als ontbijt. Jammie!!!!!!!
Daarna de auto in, en op naar de geisers. Wouw. Een hele vlakte met overal actieve geisers. De warmte zoekt de weg van de minste weerstand, en in al die jaren heeft die zicht over een flink gebied verspreid. Het stonk, het was mysterieus en de zon kwam ook nog eens op......wat een plaatje......kippenvel. Toen we daar nét aan kwamen gereden, waren onze andere 2 auto`s er ook al. Valt er een meisje op de grond, krijgt ze een soort van epileptisch insult, schokken, niet aanspreekbaar en rare bewegingen op de grond. Onze tourguides bleven heel rustig. Ze tilde haar op, gaven haar zuurstof uit een fles en reden naar beneden. Dit was dus een geval van acute hoogteziekte!! De tourguides maakten het elke week wel mee zeiden ze..........heftig. Ik wist niet dat hoogte dít kon doen met je (4960m).
Na de geisers gingen we naar de natural pools. Leuk, maar ik heb al zovaak in vulkanisch water gezeten. Daarna reden we verder naar Chili. Om onze twee Engelse meiden af te zetten. Toen verder naar onze lunch plek, heerlijk gelunched. Onze guide is telkens zó druk met z`n auto wassen. Tja al dat zout en die mineralen is vast heel slecht voor je wagen.
We zijn nog langs wat uitkijkpunten gereden, bergje hier bergje daar. Vulkanen en hun lava. En de flamingo`s. Prachtig. Wat een tocht.
Toen moesten we nog terug. De tourguide zei dat we onze gordels om moesten doen, en hij sloeg een kruisje.......Hard rijden over grind en zandwegen. 500 km afleggen over onverharde wegen. Pittig!!! Maar in de auto was het heel gezellig, ondertussen stonden mijn kerstliedjes al aan en gingen de koekjes rond.
`s Avonds kwamen we weer aan in ons hostel in Uyuni. Wat een práchtige dagen. Van al onze reizen en avonturen is dit het mooist, extreemst en apartste wat we hebben meegemaakt!!! Nu even bijkomen in ons hostel, en douchen. We hebben drie dagen niet gedoucht hihihihi. Dadelijk een filmpje kijken (kerstfilm!!!) en dan lekker slapen en uitslapen. Chill !!!!!!
Morgen gaan we met de bus naar Potosi. Kort busritje, 4 uur, dus we slapen lang uit en komen pas laat op gang!! Klinkt goed hé!
Nou lieverds, geniet van de kerstvoorbereidingen en de kerstsfeer.
Tot snel.
Een aantal dagen geleden gingen we per vliegtuig vanuit La Paz naar Uyuni. Natuurlijk had de ticketmaster weer een goedkoop ticket gescoord.......en we kwamen in een klein oud Braziliaans vliegtuigje terecht. Met 15 Chinezen, en wij. De stewardess was er maar druk mee, en vertelde elke keer dat zij en de crew langs voor dit en dat. Maar die crew was er niet hoor, De stewardess wás namelijk de totale crew.
Na lekker wat turbulentie kwamen we na 50 minuten veilig aan in Uyuni.
We moesten gelijk een tripje regelen, want de volgende dag zouden we voor drie dagen naar de zoutvlaktes gaan. Dat regelen was zo gedaan, want Uyuni bestaat eigenlijk uit alleen maar touristenbureautjes en pizzeria`s.
De volgende ochtend na werderom (altijd hier in Zuid-Amerika) droog brood met jam liepen we naar ons vertrekpunt toe. Onze Toyota Landcruiser stond klaar en er zaten al 4 personen in. Dit waren de 4 personen waar we de komende dagen 24 uur per dag mee opgescheept zouden zitten. Een setje uit Frankrijk die rond de 26 jaar oud waren. En 2 meiden uit Engeland die rond de 33 jaar waren. We vertrokken richting de zoutvlaktes. Zoals gewoonlijk had ik me niet voorbereid, en ik dacht dat we alleen naar de zoutvlaktes zouden gaan, maar het was véél meer dan dat.
De zoutvlaktes: Het is een opgedroogd meer, ter grote van 180 bij 100km (half NL dus). Ze schrapen het zout eraf voor export, vooral naar Chili. Dan denk je, dan moet dat zout toch een keer opraken? Nee dus. Elke keer als het regent, gaan er mineralen werken/mengen en mixen en komt er weer een nieuwe zoutlaag op. Super vet. Nu is het probleem, dat het al meer dan een jaar niet heeft geregend......
Mídden op de zoutvlakte, was er een soort overkapping met zoutblokken waarvan tafels en stoelen zijn gemaakt. De tourguide had picknickboxen bij zich en we hebben daar heerlijk geluncht. Quinoa, verse groentes en salade. Lekker.
Daarna gingen we verder de zoutvlaktes op. Wát immens. Wát uitgestrekt....en wát wit. Het deed gewoon zeer aan je ogen. Met ons groepje was het ondertussen beregezellig. En de Fransen konden vloeiend Spaans, dus die konden alles vertalen. Handig. Het zout is op sommige plekken wel 5 meter dik!
Wat grappig is op de zoutvlaktes is dat je geen perspectief kunt zien, dus je kunt super geinige foto’s maken. Na prachtige én hilarische foto`s gingen we naar een eiland vol kaktussen. Het is nu een eiland. Maar vroeger toen dit meer nog een meer was, was het een koraal rif. Dat zag je ook, wij hebben een uur op het eiland gelopen, en het was gewoon een uur op oud droog koraal wandelen. Super speciaal!
Daarna hebben we nog de zonsondergang bekeken vanaf de zoutvlakte. Prachtig. Door de wolken kreeg de lucht zulke mooie kleuren. Wouw. Ook nog wat foto`s gemaakt, de chauffeur was een echte fotograaf, alle springfoto`s maakte hij precies op het goede moment, dat kunnen wij na 7 jaar reizen en springen voor de foto nog steeds niet. Meestal als wij dat zelf doen zijn we met de foto net te laat of nét te vroeg!
Daarna gingen we naar ons hostel voor onze 1e overnachting. In het midden van niks. Drie uur rijden over zout, dan zou je pas in de bewoonde wereld komen. Het hostel was gebouwd van zoutblokken. Alles was van zout, de tafels de krukken, zelfs het onderstel van het bed. Alleen de deuren waren van kaktushout. Super leuk. Daarna gezellig met z`n alle eten en kletsen. Top!!!!
De volgende ochtend kregen we om 05.00 uur al ons ontbijt. Daarna weer hup de auto in. Wat we daarna allemaal hebben gezien! Zó mooi. Bergen, vulkanen, meertjes, woestijnen, kaktusvelden, velden vol lama’s. Noem het op en we hebben het gezien. Door alle vulkanen zijn er hier heel veel mineralen in de grond. Dat geeft kleuren. Borax mineraal zorgt voor witte kleuren. Fosfaat mineraal zorgt voor rode kleuren. Koper mineraal zorg voor groene kleuren. Wouw wat kan de natuur mooi zijn. Elke meer had z’n eigen kleur of een combinatie van kleuren. Overal waar je keek waren flamingo`s. En Lama`s. En struisvogels. Genieten. Ondertussen gingen we ergens tussen de uitgespuwde rotsen van een oude vulkaan lunchen. Gewoon op stenen zitten in de natuur en lekker je kip en worteltjes naar binnen harken terwijl je een amazing uitzicht hebt. De tourguide regelde echt alles. Cola erbij. Daarna nog lekker verse ananas. Top.
Na de lunch gingen we verder het natuurpark in. We reden al uren op grind en los zand. En inderdaad de auto voor ons kreeg een lekke band. Maar dat was in tien minuutjes gefixt. We reden met ongeveer drie auto`s dezelfde route op dezelfde tijd. Ik weet wel waarom, want als er iets gebeurt kun je anders niks, er is hier geen telefoon signaal ofzo. Drie maanden geleden zijn er twee Belgische meisjes hier omgekomen, die auto kreeg ook een lekke band en ze sloegen over de kop. Aangezien alle auto`s liters benzine in jerrycans op het dak hebben (omdat je nergens kunt tanken) is het een groot ontploffingsgevaar. Gelukkig hebben wij niks engs meegemaakt, we hadden een lieve en rustig rijdende chauffeur.
We gingen hoger en hoger en uiteindelijk kwamen we aan bij ons hostel op 4280 meter hoogte. Het zou een simplistisch hostel zijn, met weinig faciliteiten. En inderdaad, er was niet eens wc papier, en er waren niet eens wc brillen. Maar dat terzijde. We kregen onze slaapzaal aangewezen, en onze tafel. Daar zaten we met z`n zessen. Er werd bier en wijn gescoord en het was een fantastische avond. Potje Skip-bo spelen, drinken, zingen en lachen. Top. Het was wel ijskoud, geen geïsoleerde muren ofzo. Dus we zaten allemaal met onze jas aan en muts op. Er was alleen stroom van 19.00 tot 21.00 uur, dus daarna zaten we heerlijk met onze zaklampen. Kletsen tot in de laatste uurtjes. En daarna met z`n allen naar bed, in je kleren vanwege de kou!!!!! Minimaal -10, maar in de winter (juni/juli aldaar) kan het zelfs oplopen tot -30 graden!
De volgende ochtend (om 04.00 uur) moesten we al aan het ontbijt zitten. Zo hoog in de bergen, in ‘the middle of nowhere’, krijgen we pannenkoeken als ontbijt. Jammie!!!!!!!
Daarna de auto in, en op naar de geisers. Wouw. Een hele vlakte met overal actieve geisers. De warmte zoekt de weg van de minste weerstand, en in al die jaren heeft die zicht over een flink gebied verspreid. Het stonk, het was mysterieus en de zon kwam ook nog eens op......wat een plaatje......kippenvel. Toen we daar nét aan kwamen gereden, waren onze andere 2 auto`s er ook al. Valt er een meisje op de grond, krijgt ze een soort van epileptisch insult, schokken, niet aanspreekbaar en rare bewegingen op de grond. Onze tourguides bleven heel rustig. Ze tilde haar op, gaven haar zuurstof uit een fles en reden naar beneden. Dit was dus een geval van acute hoogteziekte!! De tourguides maakten het elke week wel mee zeiden ze..........heftig. Ik wist niet dat hoogte dít kon doen met je (4960m).
Na de geisers gingen we naar de natural pools. Leuk, maar ik heb al zovaak in vulkanisch water gezeten. Daarna reden we verder naar Chili. Om onze twee Engelse meiden af te zetten. Toen verder naar onze lunch plek, heerlijk gelunched. Onze guide is telkens zó druk met z`n auto wassen. Tja al dat zout en die mineralen is vast heel slecht voor je wagen.
We zijn nog langs wat uitkijkpunten gereden, bergje hier bergje daar. Vulkanen en hun lava. En de flamingo`s. Prachtig. Wat een tocht.
Toen moesten we nog terug. De tourguide zei dat we onze gordels om moesten doen, en hij sloeg een kruisje.......Hard rijden over grind en zandwegen. 500 km afleggen over onverharde wegen. Pittig!!! Maar in de auto was het heel gezellig, ondertussen stonden mijn kerstliedjes al aan en gingen de koekjes rond.
`s Avonds kwamen we weer aan in ons hostel in Uyuni. Wat een práchtige dagen. Van al onze reizen en avonturen is dit het mooist, extreemst en apartste wat we hebben meegemaakt!!! Nu even bijkomen in ons hostel, en douchen. We hebben drie dagen niet gedoucht hihihihi. Dadelijk een filmpje kijken (kerstfilm!!!) en dan lekker slapen en uitslapen. Chill !!!!!!
Morgen gaan we met de bus naar Potosi. Kort busritje, 4 uur, dus we slapen lang uit en komen pas laat op gang!! Klinkt goed hé!
Nou lieverds, geniet van de kerstvoorbereidingen en de kerstsfeer.
Tot snel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
